کارگاه «خشم و هیاهو» یکی از سرفصلهای ارائه شده در دوره جامع حقوق سینمایی است؛ این دوره یک مسیر آموزشی کامل، منسجم و کاربردی و هدفمند در پی ارتقای دانش و پرورش مهارتهای تخصصی در عرصهی حقوق سینما طراحی شده است.
در این مسیر آموزشی، دانشپذیران ضمن آشنایی با پروندهها و موقعیتهای واقعی در عرصهی حقوق سینمایی، با چالشها، راهکارها و فرایندهای عملی حل مسئله در این حوزه نیز روبهرو میشوند. ساختار دوره به گونهای طراحی شده است که پیوندی مؤثر میان دانش نظری و رویههای عملی برقرار سازد و نگاهی عمیقتر به بُعد حقوقی و اجتماعی سینما بیافریند.
محتوای کارگاه خشم و هیاهو: بازنمایی دادگاه ها در سینمای ایران :
در این کارگاه، بازنمایی دادگاهها و مفهوم «واقعیت» در سینما از منظر علوم اجتماعی ، علوم انسانی و هنر مورد واکاوی قرار میگیرد؛ رویکردی که بر سه محور اساسی استوار است:
- رویکرد آموزشگرایانه:
در این نگاه، فیلمهای سینمایی بستری برای آموزش مفاهیم نظری حقوق و جرمشناسی فراهم میکنند. برای نمونه، فیلم دوازده مرد خشمگین تجسمی از اصل «فرض بیگناهی متهم» است؛ اصلی که در محافل دانشگاهی بهعنوان نمونهای آموزنده و الهامبخش معرفی میشود. - رویکرد تفسیری:
در این رویکرد، فیلم نه بهعنوان ابزاری برای توضیح نظریه، بلکه بهمثابه متنی مستقل مورد بررسی قرار میگیرد. تحلیل اثر با بهرهگیری از نظریههای میانرشتهای، همچون مطالعات فرهنگی یا نظریه روانکاوی، انجام میشود تا از خلال نظریه، معنای اثر هنری آشکار گردد. - رویکرد مبتنی بر تخیل و نظریه انتقادی:
در این رویکرد، مفهوم «واقعیت» در کانون توجه قرار دارد. واقعیت، چه در علوم انسانی و چه در سینما، امری بدیهی و یکلایه نیست؛ بلکه فهم آن نیازمند فاصله گرفتن از خود واقعیت است. چرا که در همنشینی کامل با واقعیت، توان دیدن و تحلیل آن از میان میرود. از همین منظر است که سینمای موسوم به «واقعگرا» در ذات خود چندلایه، تفسیربردار و پیچیده است.
در این کارگاه، تلاش میشود تا از رهگذر گفتوگو، تحلیل و نقد نمونههای سینمایی ایرانی، رابطهی میان دادگاه، عدالت و بازنمایی واقعیت در سینما بازشناسی و تفسیر شود.
